De Weg naar een eigen Plek

Een documentaire over dak- en thuisloze jongeren die in een Credohuis liefde, tijd en aandacht krijgen en ondersteuning bij het (her)ontdekken van hun identiteit, bekwaamheid en zelfstandigheid om nieuwe levensdoelen vast te stellen en tot bloei te komen.

In Pelt is een Credohuis gevestigd waar vier dak- en thuisloze jongeren in de leeftijd 16-25 jaar terug een thuis krijgen en vanuit hier begeleiding ontvangen op weg naar een zelfstandige woon- en werksituatie.
Sommigen hebben een verleden in de jeugdzorg of komen uit een verblijf in de psychiatrie. Anderen hebben een huisuitzetting achter de rug of zijn omwille van conflictsituaties thuis moeten vertrekken. De meeste onder hen brengen meervoudige en complexe problematieken met hun mee zonder een vooruitzicht op een hoopvolle toekomst. In het huis doorlopen de jongeren op hun tempo en met hun doelen een gestructureerd faseplan om uiteindelijk tot bloei te komen en volwaardig deel uit te maken van de maatschappij.

In deze documentaire volgen we de jongeren bij hun herontdekking naar wie ze zijn en waar ze voor willen gaan. We blikken terug op de situatie toen ze het Credohuis in kwamen en hoe hen dit veranderd heeft door verwerking van hun verleden en te ontdekken wat ze willen en kunnen. We nemen de kijker mee in de leefwereld van deze jongeren en komen zo tot de kern van hun identiteit. Tijdens deze ontdekkingsreis in het huis zien we de wilskracht van de jongeren om ondanks schaamte en verleden iets te gaan maken van hun leven en een toekomst die past bij hun specifieke kwaliteiten en capaciteiten.

Twee jaar geleden kwam ik in aanraking met het werk van de Credo huizen. Ik werd geraakt door de manier waarop het team deze jongeren een 2e of 3e kans gaf gelet op de achtergronden en moeilijke omstandigheden van deze jongeren. Ik werd geconfronteerd met bepaalde situaties die ik totaal niet kende vanuit mijn eigen opvoeding en jeugd en schrok daarom des te meer. Ik ben mij verder gaan verdiepen in deze groep jongeren en de problematiek waarmee ze te maken kregen. Ik ontdekte dat de hulp die ze krijgen nog vaker onpersoonlijk of in te grote groepen was. Dit resulteert in dat veel jongeren terugvallen en uiteindelijk niet geholpen worden. Bij Credohuis kiezen ze echter voor een persoonlijkere en kleinschaligere methode, meer aandacht en maatwerk. Vanuit deze situatie leek het mij interessant om deze jongeren te volgen in hun doen en laten. Waar komen ze vandaan en hoe zetten ze dat hier in het Credohuis om naar iets positiefs om zo weer een doel voor ogen te hebben met hun leven.